Από τη στιγμή που οι Έλληνες καταναλωτές έφτασαν στο σημείο να μειώνουν τις αγορές τους κατά πολύ στα βασικά είδη διατροφής , (αυτό δείχνουν οι μετρήσεις αγοράς), θα έλεγε κανείς ότι η αγορά τροφίμων έχει πάρει κι αυτή, την κάτω βόλτα. Σωστά αν η εκτίμηση αυτή γινόταν μόνο για τα σούπερ – μάρκετ των τοπικών συμφερόντων. Αν το δει κανείς από την σκοπιά των πολυεθνικών αλυσίδων τροφίμων, θα κάνει λάθος.
Οι πολυεθνικές εταιρίες έχοντας κάνει μεγάλες προμήθειες τροφίμων από νωρίς έχουν επάρκεια και ταυτόχρονα κέρδη παρά το γεγονός ότι οι πελάτες έχουν μειωθεί. Αυξάνει τις τιμές των προϊόντων έχοντας κατά νου ότι από τους , πχ , 3.000 πελάτες που πέρναγαν τις πύλες του καταστήματος καθημερινά και δαπανούσαν ένα σεβαστό ποσό , τώρα μειώθηκαν στους 1200 αλλά δαπανούν το ίδιο ποσό .
Αυτό το έχουν πετύχει με τις αυξήσεις γιατί οι άνθρωποι των πολυεθνικών γνωρίζουν ότι ανάμεσα στους πελάτες τους υπάρχουν ακόμα κάποιοι που αντέχουν τις αυξήσεις.
Με δυο λόγια οι πολυεθνικές δεν έχουν μεγάλη χασούρα σε αντίθεση με τα σούπερ – μάρκετ τοπικών συμφερόντων που δεν έχουν αυτές τις δυνατότητες. Διότι από πολύ παλιά, και ισχύει και τώρα, στόχος είναι να καταποντιστούν οι Έλληνες επιχειρηματίες που δεν θέλουν ακόμα να γίνουν υπήκοοι των πολυεθνικών και το παλεύουν το ζήτημα. Αλλά ως πότε;
Μ.Μ
